Als ik iets heb geleerd van mijn reis naar Dublin is het dat de weersvoorspellingen de grootste onzin zijn en een supermarkt vinden waar ze brood verkopen moeilijker is dan het lijkt. Bepakt en bezakt met poncho’s, dikke truien en droge kleren vertrok ik met een vriendin richting de Ierse hoofdstad Dublin. Hoewel de voorspellingen 90 procent kans op regen en een schamele 17 graden aangaven, was het in juli maar liefst 22 graden en het zonnetje scheen bijna de hele dag. We landden vroeg op Dublin Collinstown Airport en na een retourtje te hebben gekocht voor 20 euro naar het centrum, gingen we op zoek naar een supermarkt. Deze hebben we echter nooit kunnen vinden: enkel een paar 24-uurs shops. Wanneer we een Ierse voorbijganger om hulp vroegen, kregen we als antwoord: “Bread? We do not eat bread. We eat sausages and eggs!”
De oplossing: zoete croissants van een kleine donutzaak in de ochtend en een lunch in een restaurantje. Ondanks deze kleine brood-teleurstelling, waren de komende drie dagen een enorm succes.
De bezienswaardigheden
Dublin is klein en daarom is alles in principe beloopbaar. Met beloopbaar bedoel ik ook echt beloopbaar: binnen vijf minuten ben je van de ene bezienswaardigheid naar de andere bezienswaardigheid gelopen. We sliepen in het Grafton Capital Hotel aan Stephen Street Lower. Rechts van ons lag het St Stephens Green Park en vanuit daar is het éen rechte weg naar de hoofdstraat: Grafton Street. Voor de meeste kastelen en kathedralen, zoals Dublin Castle, betaal je een redelijke entree. Ik zeg je wel: dit is allemaal de moeite waard. Eén van de gaafste bezienswaardigheden is Trinity College. Voor een entree van 9 euro mag je daar naar binnen om de grootste en mooiste universiteitsbibliotheek van Ierland te bekijken. In één van de kamers van de bibliotheek ligt ook het oudste boek ter wereld: The Book of Kells. Deze kan je (na een beetje duwen en jezelf naar voren wurmen) onder een glasplaat bewonderen.
Bier brouwen in het Guinness Storehouse
Wie Dublin zegt, zegt Guinness. Vol goede moed bestelden we in The Hairy Lemon, een typische, knusse pub, twee pinten Guinness. Aangezien donker bier niet onze favoriet is, dronken we de halve liter maar liefst in drie en een half uur op. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo lang over een biertje heb gedaan. Echt lekker was het niet, maar ach: Guinness moet je zeker proberen! Hoewel onze ervaring met Guinness dus niet erg indrukwekkend was, brachten we toch een bezoekje aan het Guinness Storehouse, wat net iets buiten het centrum ligt. Voor een entree van €17,50 kun je precies zien hoe het bier brouwen in zijn werk gaat. Lees de quotes op de muren, tap je eigen pint Guinness en poseer naast de bekende, fietsende vis. Rondlopen in het Guinness Storehouse is dus al een ware attractie. In de Skybar bovenin kun je genieten van een glas Guinness of een glaasje fris (wij kozen hier nadrukkelijk voor de fris) en tegelijkertijd kun je het prachtige 360 graden uitzicht bekijken over de stad.
Het nachtleven
Na een dagje shoppen in Grafton Street en wat cultuur snuiven in de St. Patricks Cathedral, is het tijd om het nachtleven te ontdekken. In café Fitzgerald besloten we eerst een nieuw biertje te proberen (geen Guinness dus). Kijk niet raar op als je ineens wordt aangesproken door mannen die je gratis drankjes aanbieden: dit is heel normaal. De Ierse bevolking is super vriendelijk. De barman nam ons vervolgens mee naar The Temple Bar. Dit is één van de bekendste cafés met live-muziek en heeft dezelfde naam als de wijk waarin de meeste kroegen liggen. Het café is een soort ruin pub met fauteuils en een dansvloer. Hierna brachten we een bezoekje aan 51 Night Cave, een ondergrondse club. Het was hier enorm rustig, omdat het geen uitgaansavond was, maar hierdoor hadden we wel de hele dansvloer voor onszelf!
Hoewel we ons konden voorstellen dat je hier na een paar weken gegarandeerd vijf kilo aankomt van het bier en de ontbijtjes met worst en ei, hebben we drie geweldige dagen gehad in Dublin!
Nog geen reacties